ورود با رمز یکبارمصرف
کد ارسال شده به شماره همراه زیر را وارد کنید
{{phoneNumber}}
{{ code[index] }}
استان خود را انتخاب کنید
همه استان‌ها
{{ province }}
{{ userInfo.name }}
افزودن نام{{ userInfo.mobile }}
{{ userInfoWithOutToken.mobile }}
تغییر شماره موبایل
گرامیداشت روز ملی تئاتر
7 فروردین 1400
تئاتر را در یک جمله اینگونه می‌توان تعریف کرد: یکی از شاخه‌های هنرهای نمایشی که در آن داستانی برای تماشاگران نمایش داده می‌شود.
تئاتر یکی از هنرهای هفتگانه است، واژه‌اش را از یونان باستان گرفته است و قدمتش به نیز به پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد.
تئاتر یا هنر نمایشی ریشه در مراسم و آیین‌های مذهبی اقوام مختلف دارد و جوامع به نوعی اجرای تئاتر خود را از اجرای آیین‌هایشان وام گرفته‌اند. در تئاتر می‌توان از سایر هنرها ازجمله نقاشی، ادبیات، موسیقی و ... بهره برد.
این هنر در ایران نیز سابقه‌ای به قدمت تاریخ دارد و از تعزیه، روحوضی، خیمه‌شب‌بازی و سیاه بازی الهام گرفته است و نوع مدرن آن البته از زمان قاجار در ایران آغاز شد و سوغات ناصرالدین شاه از فرنگ بود.
بعد از مشروطه٬ تئاتر نیز مانند سایر هنرها دچار تحول شد و در بین عامه مردم محبوب تر. نخستین تئاترهای ایران در عمارت مسعودیه نمایش داده شد٬ جایی که بعدها به وزارت فرهنگ تغییر نام داد.
محمد علی فروغی، عبدالله مستوفی، علی اکبر داورفر، فهیم الملک و سید علی نصر (کسی که او را پدر تئاتر ایران نامیده‌اند)٬ از جمله افراد تاثیرگذار در این رشته هنری بودند.
بنای تئاتر نوین ایران را هم دانشجویانی طرح ریزی کردند که برای تحصیل به فرنگ رفته بودند و علاوه بر اجرا٬ در ترجمه و نگارش نمایش‌نامه‌ها نیز همکاری می‌کردند و پس از آن گروه تئاتر ملی با هدف اجرای نمایش‌های ایرانی تاسیس شد.
در میان این گروه نام شاهین سرکسیان٬ عباس جوانمرد و علی نصیریان به چشم می‌خورد و بعد از آن بازیگرانی چون چون رقیه چهرآزاد و عصمت صفوی به آنها پیوستند و گروه‌های و محافل روشنفکری آن دوران را پایه ریزی کردند.
از دیگر مواردی که می‌تواند دلیلی بر اهمیت و محبوبیت این هنر در همه جوامع باشد وجود سالن‌های تئاتر با شکوه و با عظمتی است که در اقصی نقاط جهان طی دوران‌های مختلف ساخته شده است.
از جمله این سالن‌های تئاتر می‌توان به خانه اپرای ونیز (۱۷۹۲)٬ تئاتر سیبون در اتریش (۱۹۴۶)٬ قصر موسیقی کاتالان در بارسلونا (۱۹۰۸)٬ کاخ اپرای گارنیه در پاریس (۱۸۷۵) و چند مورد بی‌نظیر دیگر اشاره کرد که علاوه بر قدمت تاریخی میزبان اجراهای بی‌نظیر هنرمندان بین‌المللی نیز هستند.
از جمله سالن‌های تئاتر ایران نیز می‌توان به مجموعه تئاتر شهر ٬ تالار وحدت و تماشاخانه ایرانشهر در تهران اشاره کرد که همه شاهد اجراهای زیادی از اساتید تئاتر ایران و سایر کشورها بوده‌اند.
از اساتید تئاتر ایران هم که بخواهیم بگوییم به لیستی بلند بالا بر می‌خوریم شامل نام‌هایی آشنا از افرادی که برای روشن نگه داشتن چراغ صحنه نمایش ایران تلاش‌های بی‌شماری کرده‌اند از جمله استاد حمید سمندریان٬ استاد بهرام بیضایی٬ استاد علی رفیعی٬ محمد رحمانیان٬ رضا ثروتی و سایر هنرمندان این حوزه که روز ۲۷ مارس٬ مصادف با ۷ فروردین که روز جهانی تئاتر است بهانه‌ای شد تا یادی از آنها کنیم.
-
سارا صالحیدیروزسلام دوستان....فیلم خیلی خوبیه و از شوخی های خلاقانه زیاد استفاده شده...فقط یه خورده داستان ضعیفی داشت ولی در کل خوبه۲۲۵
-
سارا صالحیدیروزسلام دوستان....فیلم خیلی خوبیه و از شوخی های خلاقانه زیاد استفاده شده...فقط یه خورده داستان ضعیفی داشت ولی در کل خوبه۲۲۵
-
سارا صالحیدیروز
در حال بارگذاری
...